Omgevingsmanager in zijn element

Omgevingsmanager in zijn element

Als omgevingsmanager (aannemerszijde) kom je in aanraking met de vele gezichten van de bouw. Enerzijds door mee te draaien binnen het projectteam: de bouwvergaderingen en de continue afstemming met opdrachtgever en derden. Anderzijds het dagelijks geconfronteerd worden met de impact van de werkzaamheden: de vragen/klachten/opmerkingen van belanghebbenden. Ja, het mooie van omgevingsmanager is dat je de werkzaamheden altijd van verschillende kanten ziet en ervaart.

Echter mist één kant van de bouw, namelijk de ‘uitvoering op de grond’, oftewel het gevoel hoe het is om op kwart voor 7 de werkbespreking mee te pakken om daarna de ‘sleuf’ in te duiken. Buiten zijn met mooi en/of slecht weer. Uitkijken naar de schaft om bij te komen in de keet.

Omdat ik geloof dat een omgevingsmanager ook deze kant moet kennen, sprak ik af om mee te werken op een drietal projecten waar ik zelf omgevingsmanagement verricht. Natuurlijk niet als omgevingsmanager, maar als één van de grondmedewerker met helm en overal. Het doel: de werkzaamheden zien vanuit het perspectief van de uitvoerende collega’s. En natuurlijk ook meer inhoudelijke kennis vergaren.

Hoe zagen mijn dagen eruit?
Het begint vroeg. Daar waar ik normaal rond half 8 á 8 uur begin, zat ik opeens om half 7 in de keet. Natuurlijk had de uitvoerder de koffie al doorlopen. En terwijl ik de slaap uit mijn ogen veegde, werd de dag doorgesproken en de taken verdeeld. Niet veel later stonden we buiten in de ‘mooie’ temperatuur van 2 graden. Iedereen liep naar zijn werk en startte met werken.

Mijn taken bestonden uit het aanbrengen van mortel rond de kolken, het uitmeten van boomvakken, aanwijzingen geven aan de machinist en het aan en afrijden van grond. Daarnaast ondersteunen in de sleuf, waardoor ik eindelijk het hele proces van het aanbrengen van een rioleringsbuis mee kon maken. ‘Leuk’ ook dat dit in combinatie plaatsvond met een lekke waterleiding.

Met twee keer een onderbreking vanwege schaftpauzes, vloog de dag zo voorbij. En ja, aan het einde van de dag met zware armen en benen naar huis.

De omgevingsmanager in mij.
Gedurende het werken op de grond kwam de omgevingsmanager in mij naar boven. Gesprekken met de ‘Buurtmaatjes’ (SROI) over klachtafhandeling op de grond. En tijdens een ritje naar de toeleverancier ervaren hoe onze machinist binnen de woonwijk op ‘omgevingsvriendelijke’ manier rijdt, waarbij hij minimaal gebruik gemaakt van toeters, onnodig stationair draaien van de motor en vooral nooit voor inritten of opritten laden en lossen.

Daarnaast van de gelegenheid gebruikt gemaakt om aan te kloppen bij bewoners. Een verzoek voor het tegelen van een brandgang, vragen over de planning en bereikbaarheid, etc. Het werd gewaardeerd. Het bewijs was het ontvangen van een bos bloemen per persoon voor de hele ploeg van 10 man. Als dank voor de verrichte arbeid en de persoonlijke communicatie op het project.

Het allermooiste van deze dagen was dan ook het wederzijds leren. Terwijl ik leerde van mijn collega’s, ervaarden zij hoe mijn werk eruit zag. Dit werd duidelijk tijdens de schaftpauze toen ik op drie verschillende bewonerstelefoons klagende bewoners aan de lijn had en contact onderhield met opdrachtgever. Ik ben dan ook groot voorstander van dergelijke dagen. Behalve dat het leerzaam is, leidt het tot meer begrip en waardering. Een aanrader voor elke omgevingsmanager!

Lijkt het jou ook leuk om voor ITC te komen werken? Bel Willemijn (06 – 29 01 23 05) voor meer informatie over onze openstaande vacatures!